การตกปลากราย
ปลากราย หลายคนพอได้ยินชื่อนี้ คงหิวข้าวนึกอยากกินทอดมันปลากรายอาหารจานโปรดของไทยเลยทีเดียว
เป็นที่นิยมเพราะมีรสชาติอร่อย ปัจจุบันเป็นปลาเศรษฐกิจ และนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม ปลากรายเป็นปลาที่มีอยู่ชุกชุม ตามแหล่งน้ำธรรมชาติ
ห้วยหนองคลองบึง แม่น้ำ อ่างเก็บน้ำทั่วๆ
ไป ปลากราย เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Chitala
ornata อยู่ในวงศ์ปลากราย Notopteridae มีปากกว้างมาก
มุมปากอยู่เลยขอบหลังลูกตา ในตัวเต็มวัยส่วนหน้าผากจะหักโค้ง ส่วนหลังโก่งสูง
ในปลาวัยอ่อนมีสีเป็นลายเสือคล้ายปลาสลาด แต่จะเปลี่ยนเป็นสีเทาเงินและมีจุดกลมใหญ่สีดำขอบขาวที่ฐานครีบก้นตั้งแต่
3 – 20 จุด ซึ่งมีจำนวนและขนาดแตกต่างกันออกไปในแต่ละตัว
มีขนาดโดยเฉลี่ย 60 ซ.ม. ใหญ่สุดที่พบคือ 1 เมตร หนักถึง 15 ก.ก. อยู่รวมกันเป็นฝูงเล็กๆ
อาหารได้แก่ ปลาและสัตว์น้ำขนาดเล็ก เช่นปลาซิว ปลากระดี่เล็กๆ ปลาสร้อยเล็ก
หรือกุ้งฝอย
การตกปลากราย เป็นที่นิยมของนักตกปลาโดยทั่วไป ไม่แพ้การตีเหยื่อปลอมปลาช่อน ปลากะพงและปลาชะโด เหยื่อตกปลากราย ปลากรายเป็นปลาที่ตกง่าย กินเหยื่อง่าย แต่ก็ต้องมีเทคนิคบ้าง
แนะนำให้ใช้เหยื่อปลากระดี่เล็กๆ หรือปลาซิว
แต่ถ้าจะให้กินไวก็ใช้ลูกปลาคราฟที่วางขายตามร้านตู้ปลาสวยงาม
(ตัวนึงหลายตังค์) เอาเหยื่อที่หาง่ายๆไว้ก่อนดีกว่า
เทคนิคการตกปลากราย
ตัวเบ็ด เบอร์ 8 - 10 หรือตามขนาดของเหยื่อ ตกโดยใช้ทุ่นพยุงเหยื่อไว้ไม่ต้องใหญ่มาก ปลายสายใส่ตะกั่วเม็ดเล็กๆ ขนาดปลายนิ้วก้อย ให้ชิ่งหน้ายาวสักประมาณ 1 -1.5 ฟุต ปล่อยสายเอ็นให้หย่อนๆ
เผื่อให้ปลาลากสายได้สะดวกๆ ตั้งเบรครอกไว้อ่อนๆ ถ้าเป็นรอกเบสให้ปิดเสียงเลยยิ่งดี
พอปลาลากสายวิ่งออกก็ค่อยๆ ส่งสาย แต่อย่าเพิ่งรีบวัดคันเบ็ด มันจะหยุดเพื่อกลืนเหยื่อ แล้ววิ่งออกอีกครั้ง ถ้าเราวัดช่วงแรกอาจไม่ได้ตัว และที่สำคัญบริเวณข้างแก้มของปลากรายจะมีความคมมาก
เป็นเรื่องธรรมชาติที่สัตว์ทุกชนิดต่างก็ต้องหาวิธีให้ตัวเองรอดจากการถูกพันธนาการ
ปลากรายก็เช่นกันจะใช้วิธีโดดให้พ้นน้ำเพื่อให้ความคมที่อยู่ข้างแก้มตัดสายเอ็นขาด
-->
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น