เหยื่อตกปลาสวายแข่งสูตรน้ำแดง

เหยื่อตกปลาสวายแข่งสูตรน้ำแดง

        เป็นสูตรที่ผมใช้ตกแข่งตามบ่อตกปลา. เมื่อตอนเริ่มเข้าบ่อตกปลาใหม่ๆ. หลังจากพ่ายแพ้แมทซ์ 10,000 บาท  ที่ลงสมัครแข่งตกปลาเป็นครั้งแรกในชีวิต. ที่ผมบอกว่าพ่ายแพ้ไม่ได้หมายความว่าชวดเงินรางวัลแต่อย่างใด. ที่พ่ายแพ้อย่างยับเยินของผม. คือวันนั้นปลาไม่กินเบ็ดของผมเลย. แม้แต่ตัวเดียว. ตั้งแต่เริ่มแข่งจนกระทั่งหมดเวลา. ทั้งๆที่ลงคันเบ็ดคนเดียวถึงสองคัน. และไม่ใช่ผมตกปลาด้วยคันเบ็ดฝรั่งไม่เป็น. แต่ส่วนมากผมตกปลาธรรมชาติมากกว่า.
          ตอนนั้นผมใช้ชุด เบทได้แก่รอก OMOTO  HUBILIE 666  คู่กับคัน ACADIA GIASTICK  8 ฟุต ส่วนชุดสปินนิ่งใช้ SHIMANO SLADE 2500FB คู่กับคันสปินนิ่ง No Name ต่อจากนั้นมาก็เปลี่ยนรอกและคันมาเรื่อยๆ เพราะได้ประมูลซื้อขายรอกตกปลาจากเว็บสยามฟิชชิ่ง  แบบซื้อมาขายไป SHIMANO TR 200 , Abu Garcia 6500 C3 , Abu Garcia TGC 6000 , Abu Garcia 6500 CS  ตอนนี้ไม่ค่อยได้ตกปลาเลยเหลือแค่ Abu Garcia 6500 C 3                รุ่นเก่าสวีเดน

          หลังจากวันนั้นมา. ผมจะหาโอกาสเข้าบ่อตกปลาบ่อยครั้ง. เพื่อเรียนรู้วิธีการตกปลา. และได้เห็นนักตกปลาท่านหนึ่ง. ที่ตกปลาอยู่ซุ้มข้างๆ. เย่อปลาสวายตัวแล้วตัวเล่าขึ้นมาเป็นว่าเล่น. ชนิดที่เรียกได้ว่าทันทีเหยื่อที่เขาตีออกไป. เมื่อเหยื่อกระทบน้ำสายเอ็นต้องถูกกระชากออกไปโดยที่ยังไม่ต้องวางคันเบ็ดเลย. หรือที่นักตกปลาเรียกว่า.  กินคามือ.  ในขณะที่ผมนั่งเหม่อมองออกไปตามสายเอ็นในตำแหน่งที่ตีเหยื่อลงไป. นึกในใจว่าทำไม...?...?...ปลามันไม่กินสักที.  จนกระทั่งเวลาผ่านไปอย่างเนิ่นนาน. จนนักตกปลาท่านนั้นจัดเก็บอุปกรณ์. ทำให้ผมทราบทันทีว่ากำลังจะกลับ. ผมจึงได้ตัดสินใจ. เดินเข้าไปที่ซุ้ม และได้ทำความรู้จัก. และสุดท้ายผมได้ขอหัวเชื้อตกปลาที่เขาใช้. และปลากินดี. นักตกปลาท่านนั้นก็ใจดีได้เทหัวเชื้อใส่ขวดน้ำโพราลิตรให้. ประมาณ 1 ขวดลิโพ  และผมก็ได้ทดลองใช้หัวเชื้อดังกล่าว. ฉีดพ่นที่ขนมปังที่ปั้นใส่ตระกร้อและที่เหยื่อเกี่ยวเบ็ด. ส่วนทักษะการปั้นเหยื่อนั้น. ผมเองก็แอบจำจากนักตกปลาท่านนั้นแหละครับมาประยุกต์ใช้.  ได้ผลครับเริ่มได้เย่อปลาบ้างแล้ว. แต่ก็ไม่ถึงกับคามือยังต้องนั่งรอเสียงรอกตกปลาร้องให้ช่วย. ซึ่งก็ถือว่าประสบความสำเร็จ. หลังจากเลิกตกปลาวันนั้นผมได้เหลือหัวเชื้อตกปลามาบ้าน. และได้มานั่งพิจารณาว่ามันเป็นกลิ่นอะไร. กลิ่นที่ผมสัมผัสได้. มีกลิ่นหนึ่งเหมือนกลิ่นน้ำสระจากน้ำหวานเฮบลูบอยส์. แต่มันมีอีกกลิ่นนึง. ที่ผมยังไม่ทราบว่ากลิ่นอะไร.

           วันต่อมา. ผมได้เดินเขาไปในร้านขายอุปกรณ์ตกปลา. พยายามมองหาดูว่ามีหัวเชื้ออะไรที่เป็นน้ำสีแดงจำหน่าย. เรียกว่าตามไปพิสูตรกลิ่นกันถึงร้านขายอุปกรณ์ตกปลาเลยที่เดียว.  ทำไง... สอบถามคนขายและขอหยิบดูรวมทั้งเปิดฝาขวดดมกลิ่น. ได้การเลยครับใช่เลย.. กลิ่นนี้เลย... สีนี้เลย.. ฉลากข้างขวดบอกว่า “หัวเชื้อตกปลากลิ่นปลาสวาย “ ของ  Fire Shot  และได้รีบกลับบ้านเตรียมตัวผสมหัวเชื้อโดยการวัดปริมาณความเข้มข้นของกลิ่นด้วยจมูก. หลังจากผสมหัวเชื้อเสร็จงานนี้ต้องทดสอบ. สถานที่คือที่เก่า..เวลาเดิม บ่อตกปลาร่มประดู่  แต่ก็ไม่ลืมที่จะนำหัวเชื้อต้นแบบที่เหลืออยู่น้อยนิดติดตัวไปด้วย.

           ผมได้ใช้หัวเชื้อที่ผมผสมเองทดลอง.  ปรากฏว่าผ่านไป 3 ชั่วโมงปลาสวายไม่กินเหยื่อเลย. มันเกิดอะไรขึ้น. ตอนหลังผมได้ทดลองนำหัวเชื้อที่เหลือจากนักตกปลาท่านนั้น. ออกมาใช้แค่ไม้ที่สองเองปลาเริ่มกิน..เริ่มได้เย่อบ้างแล้ว. และเริ่มถี่ขึ้น..ถี่ขึ้น..  ผมเลยคิดว่ามันต้องขาดอะไรไปแน่ๆ   นั่งนึกอยู่ตั้งนานว่าอะไร....รสชาติ.. ความหอมหวาน..น้ำเฮบลูบอยส์มันก็มีอยู่แล้ว. ผมจึงได้ตัดสินใจเอาปลายนิ้วแตะไปในหัวเชื้อ. และมาแตะที่ลิ้นตัวเอง.  รสชาติหวานครับแต่ออกหวานๆ...มันส์... เหมือนผงชูรส  ใช่แน่เลย  ผมจึงได้โทรศัพท์ให้คนที่บ้านเอาผงชูรสมาให้. จัดการเทใส่ลงไปในขวดหัวเชื้อ (แบบมั่วๆ) และเขย่าให้ละลายจนหมด. กว่าจะละลายหมดก็ใช้เวลานานโขอยู่ เนื่องจากใส่ไปเยอะมาก.  และได้ทดลองดูปรากฏว่าได้ผลแฮะ....ปลากินดี ไม่เสียเที่ยว.

          ต่อมาผมก็ได้ใช้สูตรนี้แหละซ้อมมือที่บ่อร่มประดู่. รวมทั้งเข้าร่วมแข่งขันตกปลาด้วยทุกแมทซ์.  เริ่มพัฒนาฝีไม้ลายมือ. ขึ้นมาเรื่อยๆ  รวมทั้งได้ประยุกต์สูตรต่างๆอีกมากมาย. บางบ่อได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง. เนื่องจากมีปัจจัยหลายอย่าง. ในเรื่องของการตกปลาแข่ง. ที่ผมได้กล่าวมาตั้งนาน... เพราะว่าผมอยากให้ทราบถึงความเซื่อเบื่อของผมตอนแข่งตกปลาใหม่ๆ.

ส่วนผสมมีดังนี้ ท่านอาจจะเพิ่มลดปริมาณก็ได้นะ ของอย่างนี้มันต้องลองเองถึงจะรู้

     1. น้ำหวานเฮบลูบอยส์แดงกลิ่นสระ           1    ขวดลิโพ

     2. หัวเชื้อกลิ่นปลาสวายของ Fire Shot  4 - 5   ฝา

     3. ผงชูรสซองละ 5 บาท                              1 ซอง

การผสมคงไม่ต้องบอก  ส่วนวิธีใช้   ให้ผสมกับขนมปังป่นสัก  ½  กิโลกรัม.  และตีอ่อยก่อนตกจริง 4 – 5 ไม้เวลาตกจริงใช้ฉีดพ่นที่ขนมปังปั้นหุ้มตระกร้อและที่ชิ้นเกี่ยวเบ็ดก็พอ. แนะนำอีกนิดการกินเหยื่อของปลาแต่ละบ่ออาจมีความแตกต่างกัน. ขอให้สนุกกับการตกปลานะครับ  

--> -->

ทริปตกปลาคลองสิบสามหนองจอก

-->

ทริปตกปลาคลองสิบสามหนองจอก

              คลองสิบสามหนองจอก  ที่ผ่านมาเป็นพื้นที่ถูกน้ำท่วม  แต่ปัจจุบันระดับน้ำได้ลดลงแล้ว  พอดีเพื่อนบ้านที่มีญาติอยู่ที่นั่น  ชวนไปตกปลาที่คลองสิบสาม  ได้ออกเดินทางเวลาประมาณ 06:00น. บ้านผมอยู่ตำบลบางโฉลง  ขับรถไปทางสนามบินสุวรรณภูมิ  เข้ามีนบุรี  ระหว่างทางผ่านประตูระบายน้ำคลองสิบสามหนองจอก  แต่เลยไปหน่อย เมื่อไปถึงที่หมายคือบ้านญาติของเพื่อนบ้าน  เห็นคราบน้ำที่เคยท่วมติดอยู่กับผนังบ้าน วัดระดับได้ประมาหัวเข่าของผมได้  บ้านดังกล่าวอยู่ติดริมคลองสิบสาม  และมีสะพานยื่นไปในคลอง ผมและทีมงานจึงได้ยึดเป็นพื้นที่ ทริปตกปลาคลองสิบสามหนองจอกในครั้งนี้  (ภาพที่ถ่ายไม่ค่อยชัด ถ่ายด้วยโทรศัพท์มือถือโนเกียรุ่นเก่า )

       ลำคลองสิบสามตรงบริเวณนี้น้ำลึกมากๆ และไหลเชี่ยวกราก  ขนาดผมทดลองนำต้นไม้ไผ่ปักทิ่มลงไปบริเวณริมตลิ่งบริเวณสะพานที่ยื่นออกไปจากตลิ่งประมาณ 1 เมตรเท่านั้น มีความลึกกะจากสายตาประมาณ 2 เมตร  แสดงว่าริมตลิ่งมีความชันมาก  และค่อนข้างอันตรายสำหรับเด็กหรือผู้ใหญ่ที่ว่ายน้ำไม่เป็น  ทริปนี้กับที่นี่นับเป็นครั้งแรก  ซึ่งผมเองก็ยังไม่ทราบว่ามีปลาอะไรบ้าง  และควรใช้เหยื่อตกปลาอะไร  เริ่มต้นผมเห็นปลาสวายขึ้นน้ำ  เล่นเลยครับจัดชุดปลายสายสำหรับปลาสวาย  โดยใช้เหยื่อขนมปังแบบร้อยมาลัย  ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงปลาสวายไม่กินเบ็ดเลย แต่มีอยู่คันหนึ่ง ผมตีเหยื่อริมตลิ่งและใช้ไส้เดือนเกี่ยวเบ็ด  เห็นปลายคันเบ็ดสั่นไหวเลยวัดดู  ปรากฏว่าเป็นปลากดตัวกำลังน่ากินเลย  หลังจากนั้นผมเลยเปลี่ยนกลยุทธเพื่อต่อสู้กับปลากดด้วยชุดตกปลาเล็กๆ ที่เตรียมไปด้วย  โดยอุปกรณ์ชุดปลาใหญ่ก็คงปล่อยให้ทำงานต่อไป  (แต่งานไม่เข้าเอาเสียเลย ) 

             หมายตกปลานี้  เท่าที่ผมสังเกตุดูเหยื่อที่ปลากินดีมากที่สุดคือ  เหยื่อครอบจักรวาล  หรือไส้เดือนนั่นเอง  สำหรับเหยื่อกุ้งสดก็พอมีกินให้เห็นบ้าง แต่ไม่ถี่เหมือนไส้เดือนปลาที่ได้มี ปลากด  ปลาแขยงรวงข้าว ปลาฉลาด(แต่ไม่ฉลาดเหมือนชื่อ) ปลาตะเพียนหางแดง  ปลาดุก  ปลากะทิง  ส่วนวิธีการตก แผนที่ และภาพเพิ่มเติมพรุ่งนี้ผมจะลงต่อให้ครบเนื่องจากแบตมือถือหมดเลยถ่ายภาพไม่ได้  ไปใช้มือถืออีกคนหนึ่งถ่ายต่อ  

แหล่งตกปลาที่โครงการสูบน้ำสุวรรณภูมิ

แหล่งตกปลาที่โครงการสูบน้ำสุวรรณภูมิ          

          ช่วงนี้ผมมีหมายตกปลาที่จะแนะนำ คือ ที่คลองระบายสูบน้ำสุวรรณภูมิ  เนื่องจากช่วงนี้ได้เกิดภาวะน้ำท่วมหลายพื้นที่จังหวัดสมุทรปราการ  เป็นพื้นที่ติดชายทะเลอ่าวไทยได้มีการเร่งระบายน้ำออกสู่ทะเลอ่าวไทย  จนน้ำในลำคลองต่างๆลดระดับต่ำ บางท้องที่เกือบแห้งคลอง  และจากการที่เร่งสูบน้ำเต็มพิกัด ปลาต่างๆที่มีอยู่ในลำคลองสำโรงและคลองต่างๆ ได้ถูกกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวพัดพาเข้าสู่คลองส่งน้ำสุวรรณภูมิเป็นจำนวนมาก  ปัจจุบันได้มีนักตกปลาจำนวนมากต่างหลั่งไหลกันไปตกปลาไม่เว้นแต่ละวัน  โดยเฉพาะวันหยุดมีมากเป็นพิเศษ  

ทางเข้าสถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิ  ด้านถนนสายบางนา - ตราด ก.ม. 19  (ขาเข้ากรุงเทพฯ) 

                  มีครบทุกรูปแบบ  แห  ตาข่าย  เบ็ดตกปลา   ตกแบบขนมปังร้อยมาลัย  ตะกร้อหน้าดิน  เบ็ดนรก  ส่วนมากที่บริเวณด้านหน้าใกล้สถานีสูบน้ำคนจะเยอะมากทั้งสองฝั่งคลอง  มาทีหลังเข้าไม่ได้เลยครับ  ส่วนมากตรงนี้จะใช้ตกแบบเบ็ดนรก คือนำตัวเบ็ดมาผูกให้มีระยะห่างกันประมาณ 5 - 7 เซ็นติเมตร ประมาณ  10 ตัว  ใช้ตะกั่วถ่วงปลายสาย  ตีสู่กลางน้ำและกรอกลับในขณะกรอกลับจะตวัดคันเบ็ดเป็นระยะๆเพื่อให้ตัวเบ็ดฝังคมที่ตัวปลา  เพราะบริเวณนี้ปลาจะถูกกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว ให้มารวมกันเป็นจำนวนมากและว่ายวนอยู่ ลองดูจากภาพนะครับยิ่งกว่าบ่อแข่งตกปลาซะอีก  เคยออกข่าวว่าได้ปลาบึก  แต่ผมไม่ขอยืนยันเพราะไม่เห็นกับตา  ที่แน่ๆที่อยู่ในกระชังบ้าง  เชือกร้อยปากไว้บ้าง  มีปลาสวาย ปลาดุก  ปลานิลตัวใหญ่ๆ  ปลาช่อนพอมีบ้างให้เห็น

                  ภาพนี้ที่มองเห็นไกลๆ คือ สถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิ  เป็นสถานีสูบน้ำที่มีศักยภาพมหาศาล  ที่จะทำหน้าที่ระบายน้ำออกสู่ทะเลอ่าวไทยเพื่อป้องกันน้ำท่วมในสมุทรปราการ

       ภาพนี้ซูมไกลเข้าไปดูปลาสวายที่ตกได้  ไม่ต้องบรรยายนะครับ  ไม่งั้นผู้คนคงไม่หลั่งไหลมาตกอย่างมากมายขนาดนี้  สภาวะปกติลำคลองแห่งนี้ผมเองก็มาตกเป็นประจำ  สงบเงียบน้ำไม่ไหลเชี่ยวขนาดนี้  แต่ก็ได้ปลาประจำส่วนมากจะเป็นปลานิล  ปลาช่อนก็มีแต่ต้องเดินตีเหยื่อปลอมเอา

ภาพนี้เข้าไปดูที่เว็บ http://aerosoftsummit.blogspot.com/2011/10/blog-post_28.html ของผมเอง

-->
-->

คลองหน้าสถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิปิดล้อมด้วยลวดหนามแล้ว

-->

วันนี้ (20 พฤศจิกายน 2554 )  ครอบครัวผมมีภรรยาเป็นแกนนำ มีความตั้งใจที่จะพากันไปเที่ยวชมความงามของดอกไม้ที่ สวนหลวง ร.๙ เริ่มออกจากบ้านเวลาประมาณ 09:30 น. ใช้เวลาเดินทางแบบเรื่อยๆ สบายๆ 40 กว่านาที ก็ถึง เมื่อไปถึงปรากฏว่าปิด   เพื่อปรับปรุงและปลูกพรรณไม้ดอกไม้ประดับต่างๆ ในสวนเพื่อร่วมเฉลิมฉลองเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวครบ ๗ รอบ วันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔  โดยจะปิดสวนตั้งแต่วันที่ 15-30 พฤศจิกายน 2554  ผมนึกโมโหตัวเองว่าก่อนไปทำไมไม่ตรวจสอบให้แน่ใจเสียก่อนไม่รอบคอบก็เป็นอย่างนี้แหละ ( แต่จะว่าไปผมขับรถออกจากหน้าบ้านมาแล้วจนถึงถนนบางนา – ตราด  ผมยังไม่ทราบเลยว่าเจ้านายผมจะไปไหน)  สรุปไม่ได้ชมสวนหลวง ร.๙ เลยตกลงกันว่างั้นไปทำบุญที่วัดหงษ์ทองดีกว่า  

                เส้นทางไปวัดหงษ์ทอง อยู่ถนนสุขุมวิทสายเก่า สามารถไปได้หลายเส้นทาง จากสวนหลวง ร.๙ ต้องผ่านบ้านผม  และผ่านถนนเลียบคลองสถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิ หรือจะใช้เส้นทางบางบ่อก็ได้  แต่ผมเลือกใช้เส้นทางถนนเลียบคลองสถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิ จุดประสงค์คือต้องการดูการตกปลาที่หน้าสถานีสูบน้ำ ก็ขอประชาสัมพันธ์นะครับ ว่าตอนนี้ที่บริเวณหน้าสถานีสูบน้ำมีการกั้นด้วยลวดหนามทั้งสองฝั่งคลอง  และติดป้ายห้ามจับสัตว์น้ำ  เป็นระยะทางประมาณ 300 เมตร  แต่บริเวณที่ไม่กั้นลวดหนามยังมีคนตกปลาตามปกติ  คลองส่งน้ำสุวรรณภูมิมีความยาวประมาณ 12 กิโลเมตร 

                ผมพยายามทำความเข้าใจว่าที่กรมชลประทานห้ามนั้น  เหตุผลน่าจะมาจากเจ้าหน้าที่คิดว่าบริเวณใกล้เคียงสถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิ มีวัดอยู่ติดคลองสำโรงหลายวัด  แต่ละวัดจะมีปลาสวายที่คอยหากินอยู่ในบริเวณเขตวัดเป็นจำนวนมาก      เมื่อสถานีสูบน้ำสุวรรณภูมิมีภารกิจที่จะต้องเร่งสูบน้ำเต็มพิกัดทำให้กระแสน้ำไหลเชี่ยวจนเป็นเหตุให้ปลาที่อาศัยใบบุญหากินตามวัดวาต่างๆ  ถูกกระแสน้ำพัดพาเข้าสู่แดนสังหารหน้าสถานีสูบน้ำ  หรืออาจเป็นในเรื่องความปลอดภัยของประชาชนเองก็เป็นไปได้สูง  ก็ขอให้นักตกปลาเคารพกฎระเบียบที่ประกาศกันด้วยนะครับ  ผมไม่ได้ถ่ายรูปมาใช้รูปเก่าที่ยังไม่ห้ามแล้วกัน

พื้นที่ด้านหน้าอาคารสูบน้ำ ปัจจุบันปิดล้อมด้วยลวดหนาม

-->

การทำเหยื่อปลานิล

การทำเหยื่อปลานิล   

           ในการที่คนเรานั้นจะตกปลาอะไรสักอย่างหนึ่ง  จำเป็นที่จะต้องทำความเข้าใจและเรียนรู้วิถีชีวิตของปลาประเภทนั้นๆให้เข้าใจก่อนที่จะทำการตก เช่น ลักษณะความเป็นอยู่  พฤติกรรมการกินอาหาร ประเภทอาหาร เป็นต้น  

 ปลานิล      

     ปลานิล (อังกฤษ: Nile Tilapia, Mango fish, Nilotica) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งในวงศ์ปลาหมอสี (Cichlidae) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Oreochromis niloticus เป็นปลาเศรษฐกิจ แพร่ขยายพันธุ์ง่าย และมีรสชาติดี

ถิ่นกำเนิด

        ปลานิลสามารถอาศัยอยู่ได้ในน้ำจืดและน้ำกร่อย มีถิ่นกำเนิดเดิมอยู่ที่ทวีปแอฟริกา พบทั่วไปตามหนอง บึง และทะเลสาบในประเทศซูดาน, ยูกันดาและทะเลสาบแทนกันยีกา ปลานิลเข้าสู่ประเทศไทยครั้งแรกโดยสมเด็จพระจักรพรรดิอะกิฮิโตะ เมื่อครั้งดำรงพระอิสริยยศมกุฎราชกุมารแห่งประเทศญี่ปุ่นซึ่งทรงจัดส่งเข้ามาทูลเกล้าถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2508 จำนวน 50 ตัว ครั้งนั้นได้โปรดเกล้าฯ ให้ทดลองเลี้ยงปลานิลในบ่อภายในสวนจิตรลดา เป็นหนึ่งโครงการในโครงการส่วนพระองค์ สวนจิตรลดา

          ผลการทดลองปรากฏว่าปลานิลที่ทรงโปรดเกล้าให้ทดลองเลี้ยงได้เจริญเติบโตและแพร่ขยายพันธุ์ได้เป็นอย่างดี ต่อมาจึงได้พระราชทานชื่อว่า ปลานิล (โดยมีที่มาจากชื่อแม่น้ำไนล์ (Nile) ที่เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยดั้งเดิม หรือชื่อวิทยาศาสตร์ Tilapia nilotica) และพระราชทานพันธุ์ปลาดังกล่าวให้กับกรมประมงจำนวนหนึ่ง เมื่อวันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2509 เพื่อนำไปขยายพันธุ์และแจกจ่ายแก่พสกนิกร และปล่อยลงไว้ตามแหล่งน้ำต่าง ๆ ตามที่เห็นว่าเหมาะสม เนื่องจากปลานิลมีคุณลักษณะพิเศษหลายอย่าง เช่น กินอาหารได้ทุกชนิด เช่น ไรน้ำ ตะไคร่น้ำ ตัวอ่อนของแมลงและสัตว์น้ำเล็ก ๆ มีขนาดลำตัวใหญ่ ความยาวประมาณ 10-30 เซนติเมตร แพร่ขยายพันธุ์ง่าย และมีรสชาติดี

          ในปัจจุบันพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังโปรดเกล้าฯ ให้ทดลองเลี้ยงและแพร่ขยายพันธุ์ปลานิลในบ่อสวนจิตรลดาต่อไป ในทางวิชาการเรียกสายพันธุ์ปลานิลดังกล่าวว่า ปลานิลจิตรลดา ซึ่งยังคงเป็นปลานิลสายพันธุ์แท้ที่ประเทศไทยได้รับทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จากพระจักรพรรดิอะกิฮิโตะ

ลักษณะทั่วไป

          ปลานิลมีเป็นรูปร่างคล้ายปลาหมอเทศ (O. mossambicus) แตกกันที่ปลานิลมีลายสีดำและจุดสีขาวสลับกันไป บริเวณครีบหลัง ครีบก้นและลำตัวมีสีเขียวปนน้ำตาล มีลายดำพาดขวางตามลำตัว มีความยาวประมาณ 10-30 เซนติเมตร

อาหาร

ปลานิลกินอาหารได้หลากหลาย เช่น ไรน้ำ ตะไคร่น้ำ ตัวอ่อนของแมลง กุ้งฝอย ผักบุ้ง

นิสัย

        ปลานิลมีนิสัยชอบอยู่รวมกันเป็นฝูง (ยกเว้นเวลาสืบพันธุ์) มีความอดทนและปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมได้ดี จากการศึกษาพบว่าปลานิลทนต่อความเค็มได้ถึง 20 ส่วนในพัน ทนต่อค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) ได้ดีในช่วง 6.5-8.3 และสามารถทนต่ออุณหภูมิได้ถึง 40 องศาเซลเซียส แต่ในอุณหภูมิที่ต่ำกว่า 10 องศาเซลเซียส พบว่าปลานิลปรับตัวและเจริญเติบโตได้ไม่ดีนัก ทั้งนี้เป็นเพราะถิ่นกำเนิดเดิมของปลาชนิดนี้อยู่ในเขตร้อน

การสืบพันธุ์

        ปลานิลสามารถผสมพันธุ์ได้ตลอดปี โดยใช้เวลา 2-3 เดือนต่อครั้ง แต่ถ้าอาหารเพียงพอและเหมาะสม ในระยะเวลา 1 ปี จะผสมพันธุ์ได้ 5-6 ครั้ง โดยตัวผู้จะใช้บริเวณหน้าผากดุนที่ใต้ท้องของตัวเมีย เพื่อเป็นการกระตุ้นและเร่งเร้าให้ตัวเมียวางไข่ ปลาตัวเมียจะวางไข่ออกมาครั้งละ 10 หรือ 12 ฟอง ในขณะเดียวกันปลาตัวผู้ก็จะว่ายคลอคู่เคียงกันไปพร้อมกับปล่อยน้ำเชื้อผสมกับไข่นั้น ทำอยู่เช่นนี้จนกว่าการผสมพันธุ์จะแล้วเสร็จไข่ที่ได้รับการผสมกับน้ำเชื้อแล้วปลาตัวเมียจะเก็บไว้ฟัก โดยวิธีอมไข่เข้าไว้ในปาก แล้วว่ายออกจากรังไปยังบริเวณก้นบ่อที่ลึกกว่า ส่วนตัวผู้ก็จะคอยหาโอกาสเวียนว่ายไปเคล้าเคลียกับตัวเมียอื่น ๆ ต่อไป แม่ปลานิลจะอมไข่ไว้ในปากเป็นเวลา 4-5 วัน ไข่จะเริ่มฟักออกเป็นตัว ลูกปลาที่ฟักออกเป็นตัวใหม่ ๆ จะอาศัยอาหารจากถุงอาหารธรรมชาติซึ่งติดอยู่ที่ท้อง ขณะเดียวกันแม่ปลายังคงต้องอมลูกปลาอยู่ต่อไป จนกระทั่งถุงอาหารธรรมชาติของลูกปลายุบหายไป

            หลังจากฟักออกเป็นตัวแล้วประมาณ 3-4 วัน แม่ปลาก็จะคายลูกปลาให้ว่ายออกมาจากปาก ลูกปลาในระยะนี้สามารถกินอาหารจำพวกพืชและไรน้ำเล็ก ๆ ซึ่งมีอยู่ในน้ำ โดยจะว่ายวนเวียนอยู่ที่บริเวณหัวของแม่ปลา และจะเข้าไปหลบซ่อนอยู่ในช่องปากเมื่อต้องการหลบหลีกอันตราย โดยลูกปลาจะเข้าทางปากหรือช่องเหงือก หลังจากลูกปลามีอายุ 1 สัปดาห์ จึงจะเลิกหลบเข้าไปซ่อนในช่องปากของแม่ แต่แม่ปลาก็ยังคอยระวังศัตรูให้ โดยว่ายวนเวียนอยู่ใกล้บริเวณที่ลูกปลาหาอาหารกินอยู่ ปลานิลจะรู้จักวิธีหาอาหารกินได้เองเมื่อมีอายุได้ 3 สัปดาห์ และมักจะว่ายกินอาหารรวมกันเป็นฝูง
คันเบ็ดและรอกตกปลา
              การตกปลาเกร็ดนั้น ควรใช้คันเบ็ดที่มีแอคชั่นอ่อนๆ ไปถึงเกือบปานกลาง  เพราะจะทำให้เราสามารถสัมผัสหรือสังเกตการกินเหยื่อของปลาได้ง่าย   ส่วนรอกตกปลาก็ใช้ตัวเล็กๆ สายเอ็นสัก 4 - 6   ปอนด์ ก็พอ   สามารถเลือกใช้ได้หลายแบรนเนมเช่น  Abu Garcia  Cardinal,  Shimano,  และ Daiwa   

            ต่อไปเรามาเริ่มกันเรื่องเหยื่อ  ขอแบ่งเป็นสองประเภท  1. เหยื่อตกปลานิลตามแหล่งน้ำธรรมชาติ 2. เหยื่อตกปลานิลตามบ่อฟิชชิ่งปาร์ค

                1. เหยื่อตกปลานิลตามแหล่งน้ำธรรมชาติ   ปกติแล้วถ้าเป็นแหล่งน้ำธรรมชาติ เช่น ลำคลอง  อ่างเก็บน้ำ  หนอง บึง  หรือแม้แต่บ่อตกปลาทั่วๆ ไป  สามารถใช้รำผสมกับขนมปัง  ใส่หัวเชื้อพวกนมแมว นมเนย พอประมาณ  ปั้นหุ้มตะกร้อเบ็ดพวง (ตะกร้อเบ็ดพวงทั่วไปที่วางขายจะมีตัวเบ็ด 4 – 5 ตัว) เกี่ยวด้วยเม็ดโฟมสัก 2 ตัว ที่เหลือเกี่ยวด้วยไส้เดือนเป็นๆ หรือกุ้งฝอยอาจช้อนเอาจากที่เราตกปลาก็ได้  จุดประสงค์ที่ใช้รำผสมปั้นหุ้มตะกร้อเพราะใช้เป็นเหยื่อล่อเพื่อให้ปลามารวมฝูงเร็วขึ้น   ตกอย่างนี้สามารถครอบคลุมปลาหลายประเภท เช่น ปลานิล ปลาตะเพียน ปลายี่สก

                2. เหยื่อตกปลานิลตามบ่อฟิชชิ่งปาร์ค  สามารถใช้เหยื่อตามข้อ 1. ได้  และปรับเปลี่ยนตามสถานการ์ณ  ส่วนตัวผม  จะใช้อาหารปลาดุกเม็ดเล็กผสมรำ และขนมปังป่น  ตกแบบทุ่นชิงหลิว  เนื่องจากประหยัดดี ใช้เวลาไม่มาก  เพราะต้องเอาเวลาที่เหลือฝึกตีปลาสวาย  ซ้อมมือไว้แข่ง ส่วนผสมมีดังนี้

                                2.1  อาหารปลาดุกเม็ดเล็ก              2    กำมือ

                                2.2 รำละเอียด                                1    กำมือ

                                2.3 ขนมปังป่น                              1     กำมือ

                                2.4 นมกล่องรสหวาน                   1     กล่อง (กล่องใหญ่)

                วิธีทำ

-          นำอาหารปลาดุก ใส่ภาชนะ และเทนมกล่องลงไปประมาณครึ่งกล่องก่อน  แช่ทิ้งไว้ประมาณ  1 ชั่วโมง รอให้อาหารปลาดุกนิ่มตัว

-         เมื่ออาหารปลาดุกนิ่มตัวดีแล้ว ใช้มือคลุกเคล้าให้ละเอียด  และผสมรำละเอียดลงไป ตามด้วยขนมปังป่น ในขณะคลุกเคล้าให้เข้ากัน  กะดูว่าถ้าแห้งเกินไปก็ใส่นมกล่องเพิ่ม  แต่อย่าให้แชะมาก  และใส่ถุงพลาสติกมัดปากถุงหมักไว้สัก 2 คืน กลิ่นจะหอมน่ากิน

วิธีใช้

                 -     ปั้นเป็นเม็ดกลมๆ ลูกเท่าประมาณปลายนิ้วก้อย   แล้วหุ้มตัวเบ็ด  อาจจะใช้ 1 – 2

                      ขอก็ได้ (จำนวนตัวเบ็ด 1 – 2 ตัว ) 

-          ก่อนตก  ควรอ่อยก่อนจะเป็นการดี  หรือ ไม่อยากใช้ทุ่นแบบชิงหลิว สามารถใช้

ตะกร้อได้เหมือนกัน   แต่จะเปลืองเหยื่อและเปลืองเงินเท่านั้นเอง  ยุคนี้ค่าแรง 300 บาท แต่ค่าครองชีพก็สูงขึ้นเป็นเงาตามตัว จนหลายคนต้องหยุดตกปลา และหารายได้พิเศษเพิ่ม  

--> -->